مقدمه :
غلت زدن اولین نقطه عطف حرکتی نوزادان است که معمولاً بین ۴ تا ۶ ماهگی اتفاق میافتد. این مهارت نه تنها نشاندهنده رشد عضلات مرکزی بدن است، بلکه پایهای برای مهارتهای حرکتی آینده مانند چهار دست و پا رفتن و نشستن محسوب میشود. در این مقاله جامع، به بررسی نشانههای آمادگی نوزاد برای غلت زدن، تکنیکهای کاربردی و پاسخ به سوالات رایج والدین میپردازیم.
توانایی بالا نگه داشتن سر در حالت دمر (Tummy Time)
تلاش برای رسیدن به اسباببازیها در حالت خوابیده
تقویت قابل توجه عضلات گردن و شانهها
حرکت دادن پاها به حالت دوچرخهای
۱. تمرین منظم Tummy Time (۳-۵ جلسه روزانه)
۲. استفاده از اسباببازیهای محرک در دو طرف بدن
۳. ایجاد شیب ملایم با بالش یا پتو
۴. هدایت ملایم پاها به حالت ضربدری
۵. تکان دادن آرام لگن برای آموزش انتقال وزن
۶. تشویق کلامی با کلمات انرژیبخش
۷. استفاده از صداهای جذاب برای تحریک چرخش سر
۸. کمک به چرخش با هدایت بازوها
۹. تمرین غلت ناقص و تکمیل آن توسط نوزاد
۱۰. ایجاد محیط امن و تشویقی برای تمرین
هرگز نوزاد را روی سطوح بلند تنها نگذارید
از تشکهای نرم و مناسب استفاده کنید
مراقب قرار گرفتن دستها زیر بدن نوزاد باشید
در صورت استفاده از بالش، حتماً زیر نظر مستقیم باشید
تفاوت غلت زدن از شکم به پشت و بالعکس؟
اگر نوزاد تا ۶ ماهگی غلت نزد چه کنیم؟
آیا تفاوتی بین نوزادان دختر و پسر وجود دارد؟
چگونه محیط خانه را برای این مرحله آماده کنیم؟
نتیجهگیری :
یادگیری غلت زدن فرآیندی تدریجی است که برای هر نوزادی متفاوت است. با صبر، تمرین و رعایت نکات ایمنی میتوانید به رشد حرکتی نوزاد خود کمک کنید. در صورت مشاهده هرگونه تأخیر محسوس، با پزشک اطفال مشورت نمایید.