خواب باکیفیت برای رشد کلی و تکامل عصبی–شناختی کودکان حیاتی است. کمخوابی یا اختلال خواب میتواند بر موارد زیر تأثیر منفی بگذارد:
تنظیم هیجانی: افزایش تحریکپذیری، تغییرات خلق و اضطراب
عملکرد رفتاری: بیشفعالی، عدم توجه، یا رفتارهای مقابلهای
عملکرد شناختی: اختلال در یادگیری، تثبیت حافظه و عملکرد اجرایی
اختلال در خواب نه تنها کودک را تحت تأثیر قرار میدهد، بلکه میتواند بر عملکرد خانواده نیز اثر بگذارد، شامل خواب والدین و سطح استرس آنها.
مراقبان سلامت اولیه نقشی کلیدی دارند در:
ارائه راهنمایی پیشگیرانه متناسب با سن و مرحله تکاملی
غربالگری اختلالات شایع خواب مانند:
بیخوابی
آپنه انسدادی خواب
مشکلات رفتاری خواب
تشخیص زودهنگام و ارجاع به متخصصان خواب یا تیمهای چندرشتهای در صورت لزوم
مداخلات مؤثر در سطح مراقبت اولیه میتواند نتایج کودک را بهبود دهد و استرس خانواده را کاهش دهد.
درک مدت زمان خواب مورد نیاز هر سن برای مشاوره به خانوادهها ضروری است. توصیههای کلی خواب بر اساس گروه سنی:
گروه سنی | مدت خواب توصیهشده |
---|---|
0–3 ماه | 14–17 ساعت در روز |
4–11 ماه | 12–15 ساعت |
1–2 سال | 11–14 ساعت |
3–5 سال | 10–13 ساعت |
6–13 سال | 9–11 ساعت |
14–17 سال | 8–10 ساعت |
منبع: American Academy of Pediatrics, Pediatrics 2015;135(2):346.
ارزیابی خواب باید بخشی از ویزیتهای معمول کودکان باشد و هم کمیت و هم کیفیت خواب مورد توجه قرار گیرد.
راهنمایی رفتاری شامل: ایجاد روال منظم خواب، آموزش بهداشت خواب و حمایت والدین است.
نشانههای هشداردهنده برای ارجاع:
مشکل پایدار در شروع یا حفظ خواب
خرخر بلند، توقف تنفس یا خواب بیقرار
خوابآلودگی روزانه یا اختلالات رفتاری
جمعبندی: ادغام ارزیابی خواب در مراقبتهای اطفال برای بهینهسازی نتایج تکاملی، کاهش مشکلات رفتاری و شناختی و حمایت از سلامت خانواده ضروری است.
ارائه راهنمایی پیشگیرانه در زمینه خواب و شناسایی اختلالات خواب بخش مهمی از مراقبتهای کودک سالم است.
Allen و همکاران استفاده از ابزار حافظهای (mnemonic) با عنوان ABCs of SLEEPING را پیشنهاد کردند تا متخصصان مراقبتهای اولیه اطفال بتوانند مشکلات خواب را شناسایی کرده و به خانوادهها مشاورهای در مورد خواب سالم ارائه دهند.
این ابزار حافظهای شامل موارد زیر است:
ABCs of SLEEPING
A: Age-appropriate Bedtimes and wake-times with Consistency of Schedules and routines
(زمانهای خواب و بیداری متناسب با سن و با ثبات در برنامه روزانه)
L: Location
(محل مناسب خواب کودک)
E: Exercise and diet
(فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب)
E: No Electronics in the bedroom or before bed
(عدم استفاده از وسایل الکترونیکی در اتاق خواب یا قبل از خواب)
P: Positivity
(ایجاد محیط مثبت و آرام برای خواب)
I: Independence when falling asleep
(تشویق کودک به استقلال در زمان به خواب رفتن)
N: Needs of child met during the day
(تأمین نیازهای کودک در طول روز)
G: Equal Great Sleep
(تضمین خواب کافی و باکیفیت برای کودک)
توصیههای خواب و میزان حمایت علمی از این توصیهها در جدول ۸.۲ خلاصه شده است.
توصیه | نکات کلیدی برای ارزیابی توسط پزشک | سطح حمایت علمی |
---|---|---|
زمانهای خواب و بیداری متناسب با سن و با ثبات | زمانبندی و منظم بودن خواب | - حمایت قوی برای اطمینان از اینکه کودکان چرت میزنند، به موقع میخوابند و بیدار میشوند تا مقدار خواب مناسب سن را دریافت کنند. - حمایت متوسط برای تعیین زمان خواب قبل از ساعت ۹ شب. - حمایت متوسط برای حفظ برنامه خواب منظم. - حمایت ناکافی برای محدود کردن تغییرات برنامه خواب به ۳۰–۶۰ دقیقه. |
برنامهها و روالها | روالهای روزانه، روالهای زمان خواب | - حمایت قوی برای ایجاد روالهای زمان خواب. - حمایت ناکافی برای روالهای بیداری. - حمایت ناکافی برای ثبات در روالهای روزانه. |
محل خواب (Location) | آرامش، راحتی، نور محیط | - حمایت محدود برای تاریک بودن اتاق کودک. - حمایت محدود برای آرام بودن اتاق خواب. - حمایت متناقض برای جلوگیری از صداها هنگام خواب. - حمایت متناقض برای نیاز کودک به اتاق مستقل. - حمایت ناکافی برای داشتن تخت راحت در اتاق آشنا. |
فعالیت بدنی و رژیم غذایی (Exercise and diet) | زمان و میزان فعالیت، کافئین، خوردن قبل از خواب، شکر | - حمایت محدود برای محدود کردن مصرف کافئین. - حمایت محدود برای حفظ رژیم غذایی سالم و متعادل. - حمایت محدود برای کودکان که قبل از خواب گرسنه نمانند یا وعده سنگین نخورند. - حمایت متناقض برای انجام فعالیت بدنی روزانه. - حمایت ناکافی برای نخوردن بیش از حد نزدیک به زمان خواب. - حمایت نداشتن برای اجتناب از ورزش ۱–۴ ساعت قبل از خواب. |
عدم استفاده از وسایل الکترونیکی در اتاق یا قبل از خواب | تلویزیون، رسانهها، کامپیوتر | - حمایت قوی برای محدود کردن دسترسی به وسایل الکترونیکی هنگام و بعد از زمان خواب با خارج کردن آنها از اتاق کودک. |
ایجاد محیط مثبت (Positivity) | تعارض خانوادگی، محیط هیجانی، آرامش، تعارض والد-کودک | - حمایت متوسط برای ایجاد فضای مثبت در محیط زندگی کودک. - حمایت محدود برای حفظ نگرش مثبت والدین نسبت به خواب. - حمایت محدود برای آرامش و آرام بودن کودک قبل از خواب. - حمایت محدود برای جلوگیری از فعالیتهای هیجانانگیز، سرگرمکننده یا ناامیدکننده قبل از خواب. |
استقلال هنگام خوابیدن (Independence) | حضور والدین، وابستگیهای خواب | - حمایت قوی برای یادگیری کودک به خوابیدن در تخت خود بدون حضور والدین، برای جلوگیری از وابستگی به حضور والدین هنگام خواب یا بعد از بیداری شبانه. |
تأمین نیازهای کودک در طول روز (Needs of child met during the day) | دلبستگی، نیازهای هیجانی | - حمایت متوسط برای اطمینان از تأمین نیازهای هیجانی کودک در طول روز. - حمایت ناکافی برای تأمین نیازهای فیزیولوژیک کودک در طول روز. |
منبع: Adapted from Allen SL, Howlett MD, Coulombe JA, Corkum PV. ABCs of SLEEPING: a review of the evidence behind pediatric sleep recommendations. Sleep Med Rev. 2016;29:1–14, .
شیوع مشکلات خواب در مراکز مراقبت اولیه متفاوت است و به روش جمعآوری دادهها بستگی دارد (گزارش والدین، گزارش ارائهدهنده مراقبت اولیه یا بررسی پروندهها).
به طور کلی، متخصصان مراقبتهای اولیه کودکان برآورد میکنند که مشکلات خواب در حدود ۲۰٪ از کودکان ۶ ماه تا ۴ سال رخ میدهد. با این حال، این متخصصان ممکن است مشکلات خواب در کودکان بزرگتر و نوجوانان را دستکم بگیرند و اختلالات خواب را کمتر تشخیص دهند.
در ادامه، شایعترین اختلالات خواب در کودکان شرح داده شده است:
ترسهای شبانه برخاستگیهای ناگهانی در طول خواب غیر REM (NREM) هستند. از آنجا که خواب NREM در اوایل چرخه خواب رخ میدهد، ترسهای شبانه نیز معمولاً در ساعات اولیه شب اتفاق میافتند.
ویژگیها و نشانهها:
رخدادهایی با وحشت ناگهانی و صدای نگرانکننده
نشانههای تحریک خودکار (Autonomic arousal) مانند تپش قلب، تعریق، گشاد شدن مردمک چشم
معمولاً بین ۲ تا ۱۲ سالگی دیده میشوند
کودک در طول رخداد گیج است و اغلب والدین خود را نمیشناسد
تسکین کودک دشوار است و پس از بیداری، کودک هیچ خاطرهای از رخداد ندارد
تأثیر بر خانواده: اغلب خانوادهها بیشتر از خود کودک از ترس شبانه دچار اضطراب و استرس میشوند.
عواملی که ممکن است با ترسهای شبانه و راهرفتن در خواب (Sleepwalking) مرتبط باشند، شامل موارد زیر هستند:
کمخوابی
استرس و اضطراب
سندرم آپنه انسدادی خواب (OSAS)
سندرم پای بیقرار (RLS)
خوابیدن در محیطهای ناآشنا
علاوه بر این، کودکانی که ترسهای شبانه را تجربه میکنند، اغلب سابقه خانوادگی این اختلال را دارند.
به غیر از غربالگری اختلالات خواب مانند OSAS و RLS، مدیریت ترسهای شبانه عمدتاً بر مشاوره خانوادهها تمرکز دارد.
راهکارهای عملی شامل:
در مواردی که ترسهای شبانه هر شب رخ میدهد، میتوان از بیداری برنامهریزیشده استفاده کرد: کودک ۱۵ تا ۳۰ دقیقه قبل از زمان معمول بروز حملات بیدار شود. این روش معمولاً به مدت ۲ تا ۴ هفته انجام میشود و در صورت نیاز تکرار میشود.
اگر ترسهای شبانه ادامه یابد، کلونازپام با دوز پایین (۰.۱۲۵–۰.۵ میلیگرم هنگام خواب) به مدت ۳ تا ۶ ماه با کاهش تدریجی دوز ممکن است مفید باشد.
عوارض جانبی رایج کلونازپام:
خوابآلودگی
آتاکسی (اختلال در هماهنگی حرکتی)
مشکلات رفتاری