سواد نوظهور (Emergent Literacy) و رشد زبان در کودکان
نویسنده: ترزا کا. دوریا، MD
ویراستاران بخش:
مریلین آگوستین، MD
سانگهمیترا ام. میسرا، MD, MEd
ویراستار ارشد: نیلوفر تهرانی، MD
آخرین بازبینی ادبیات: می ۲۰۲۵ | آخرین بهروزرسانی موضوع: ۱۴ اکتبر ۲۰۲۴
در سالهای اولیه زندگی، کودکان دانش و مهارتهایی را در محیطهای غیررسمی کسب میکنند که پایههای رفتارهای سوادآموزی هستند. بنابراین، فرآیند کسب سواد مدتها قبل از ورود به مدرسه آغاز میشود.
این مقاله به بررسی سواد نوظهور و عوامل مؤثر در رشد زبان کودکان میپردازد.
انجمن گفتار-زبان-شنوایی آمریکا (ASHA)، سواد نوظهور را مهارتهایی تعریف میکند که کودکان از بدو تولد تا سالهای پیشدبستانی در حین رشد گفتار و زبان کسب میکنند و برای توسعه سواد (خواندن و نوشتن) ضروری هستند.
اصول اصلی سواد نوظهور:
رشد سواد یک فرآیند مستمر است.
تمام جنبههای سواد بهصورت همزمان توسعه مییابند.
مراحل رشد سلسلهمراتبی طبیعی دارند.
یادگیری زبان و سواد اشتراکات مهمی دارند.
ارتباطات به دو حوزه تقسیم میشود:
غیرکلامی: زبان بدن، حرکات، اشارهها.
کلامی: شامل دو حالت گفتاری و نوشتاری با سه مؤلفه:
زبان دریافتی: درک اطلاعات حسی.
زبان بیانی: بیان حرکتی (تلفظ، صدا، روانی گفتار).
زبانشناسی: پردازش عصبی اطلاعات حسی و حرکتی.
زبان چهار جزء اصلی دارد:
واجشناسی: صداهای گفتار.
معناشناسی: واژگان و معانی کلمات.
نحو: دستور زبان و ترکیب کلمات.
کاربردشناسی: استفاده عملی از زبان در ارتباطات.
کسب سواد نیازمند مهارتهای زبانی شفاهی قوی و درک ارتباط بین زبان گفتاری و نوشتاری است.
تعاملات مثبت والدین/مراقبان با کودک، هم در رشد زبان و هم در پیشرفت سواد مؤثر است.
توانایی گفتاری قوی با موفقیت در خواندن ارتباط مستقیم دارد.
رشد زبان و سواد در کودکان طی یک فرآیند سلسلهمراتبی اتفاق میافتد:
شناسایی حروف بهعنوان الگوهای منحصربهفرد.
آگاهی از ارتباط حروف و صداها برای خواندن.
تشخیص ترکیب صداها برای ساخت کلمات.
شناسایی سریع بخشهای واژگان در مراحل پیشرفته.
محیط غنی از کتاب و تعاملات زبانی، موفقیت تحصیلی آینده کودک را پیشبینی میکند.
کودکانی که با کمترین دانش سواد پایه وارد مدرسه میشوند، در معرض خطر تحصیلی هستند.
زندگی در فقر
خانوادههای تکوالدی
خانوادههای غیرانگلیسیزبان
سطح تحصیلات پایین والدین
نکته کلیدی: توانایی خواندن میتواند تغییرات رفتاری کودکان در سالهای ابتدایی مدرسه را پیشبینی کند.
انجمن اطفال آمریکا (AAP) به متخصصان توصیه میکند والدین/مراقبان را تشویق کنند خواندن مشترک با کودک را از بدو تولد آغاز کرده و تا سالهای اولیه کودکی ادامه دهند. تحقیقات نشان میدهد:
فواید شروع زودهنگام و مطالعه مکرر:
بهبود مهارتهای زبانی در دوره پیشدبستانی
آمادگی بیشتر برای مدرسه
تقویت سواد کودک و علاقه به خواندن
مزایای اجتماعی-عاطفی برای کودک و والدین
در کودکان پیشدبستانی، خواندن مکرر توسط والدین (مثلاً شنیدن داستان) با این موارد مرتبط است:
مهارتهای زبانی:
نمرات بالاتر در مهارتهای گفتاری در ۵ سالگی
درک مطلب بهتر در ۷ سالگی
بهبود واژگان، دستور زبان، شناسایی حروف و آگاهی از نوشتار
پیشرفت تحصیلی:
موفقیت در آزمونهای خواندن پایه دوم دبستان
کاهش احتمال قرارگیری در گروههای ضعیف خواندن تا پایان کلاس اول
سلامت روانی-اجتماعی:
کاهش استرس والدینی
افزایش حساسیت و صمیمیت والدین
بهبود رابطه والد-کودک در ۱۸ ماهگی
هشدار: مطالعه کمتر از ۴ روز در هفته با افزایش خطر مشکلات عاطفی-اجتماعی در کودکان مرتبط است.
توزیع کتابهای مناسب سن در ویزیتهای سلامت (مثلاً برنامه «رسیدن و خواندن»)
الگوسازی رفتارهای مطالعه مشترک
مشاوره به والدین درباره اهمیت خواندن و نحوه ادغام آن در برنامه روزانه
آمار کلیدی:
خانوادههای مهاجر هیسپانیک که در این برنامهها شرکت کردند، افزایش چشمگیر در مطالعه مشترک داشتند.
کودکانی که کتاب دریافت کردند، پیشرفت قابل توجهی در دیکته، درک داستان و دانش واژگان نشان دادند.
تنها تعداد دفعات خواندن برای کودک کافی نیست، بلکه نحوه تعامل والدین/مراقبان نیز تأثیر بسزایی در رشد سواد دارد. به گفته ماریلین جیجر آدامز:
«تفاوت را صرفاً خواندن کتاب برای کودکان ایجاد نمیکند، بلکه لذت بردن از کتاب با آنها و تفکر درباره محتوا و فرم آن است که اهمیت دارد.»
تعامل هوشمندانه بین سبک خواندن بزرگسالان و سطح توانایی کودک:
سبک خواندن | مناسب برای | مزایا |
---|---|---|
سبک کمتقاضا (توصیف و برچسبزنی) | کودکان کوچکتر یا کممهارت تر | تقویت واژگان و درک پایه |
سبک پرتقاضا (بحث قبل/بعد از داستان) | کودکان بزرگ تر یا پیشرفته تر | بهبود تحلیل محتوا و مهارتهای گفتاری |
نکته کلیدی: والدین بهطور طبیعی سبک خواندن خود را با سطح ارتباطی کودک تطبیق میدهند.
کودکانی که والدینشان پرسشهای باز میپرسیدند و پاسخها را گسترش میدادند:
نمرات زبان بیانی بالاتری داشتند.
جملات طولانیتر و پیچیدهتر میساختند.
کتابهای تصویری/علمی (مانند مجموعههای عکس یا برچسب):
مشارکت فعالتر والدین و کودکان را تحریک میکنند.
کتابهای داستانی:
بیشتر برای روایتگری خطی مناسب هستند.
هشدار درباره کتابهای الکترونیکی:
اگرچه جذابتر هستند، اما ممکن است:
کاهش تعامل اجتماعی (مثل کمشدن گفتوگوی دوطرفه)
افزایش رفتارهای کنترلگرانه (مانند گرفتن کتاب یا دوری از همراه خواندن)
برای کودکان کوچکتر:
از توصیف ساده و برچسبزنی استفاده کنید. («این یک سگ قهوهای است!»)
برای کودکان بزرگتر:
پرسشهای باز بپرسید. («به نظرت چرا این شخصیت این کار را کرد؟»)
انتخاب کتاب:
ترکیبی از کتابهای تصویری (برای مشارکت بیشتر) و داستانی (برای روایتگری) استفاده کنید.
کتاب چاپی vs. الکترونیکی:
برای تعامل اجتماعی بیشتر، کتابهای فیزیکی را در اولویت قرار دهید.
تحقیقات نشان میدهند متغیرهایی مانند وضعیت اقتصادی-اجتماعی، قومیت، و سطح تحصیلات والدین میتوانند بر رشد سواد اولیه کودکان تأثیرگذار باشند، اما این رابطه همیشه یکسان نیست:
والدین با سطح تحصیلات یا درآمد کمتر ممکن است:
در آموزشِ سطح فعلی کودک موفق باشند، اما آگاهی کمتری درباره رشد زبانی و شناختی داشته باشند.
کمتر به تغییر نیازها و تواناییهای کودک حساس باشند.
در تقویت مهارتهای پیشخواندن (مانند تشخیص حروف) ضعیفتر عمل کنند.
آمار: در یک مطالعه بزرگ، خانوادههای با وضعیت اقتصادی پایین، کمتر برای کودک کتاب میخواندند و کتابهای کمتری در خانه داشتند.
راهکار برای متخصصان اطفال:
با ارائه دانش و استراتژیهای مؤثر به والدین کمدرآمد کمک کنند تا رشد زبانی کودک را تقویت کنند.
برخی پژوهشها نشان میدهند سوادِ متمرکز بر کودک در این خانوادهها بیشتر دیده میشود:
خانوادههای دووالدی
نسبت بزرگسال به کودکِ بیشتر (توجه فردی به کودک)
خانههایی که فقط انگلیسی صحبت میکنند (در مطالعات آمریکایی)
دسترسی به بیش از ۱۰ کتاب کودک
والدینی که خودشان هفتهای چندبار مطالعه میکنند
در خانوادههای کمدرآمد، تنوع زیادی در میزان دسترسی به کتاب و نحوه استفاده از آن وجود دارد.
تفاوت چشمگیری بین گروههای قومی یا سطح تحصیلات والدین در شیوههای سوادآموزی دیده نشده است.
مهارتهای زبانی و سواد به این صورت رشد میکنند:
همزمان در چند پارامتر (شنیداری، گفتاری، نوشتاری)
در یک بازه زمانی طولانی
با ترتیب قابل پیشبینی
با سرعت نسبتاً ثابت
هشدار: رسیدن به تک نقاط عطف (مثل حفظ تعداد زیادی کلمه) ممکن است گمراهکننده باشد. مثلاً، یک کودک ممکن است واژگان گستردهای داشته باشد اما نتواند از کلمات بهدرستی در گفتگو استفاده کند.
جدول و نمودارهای رشد طبیعی زبان (مطابق تصاویر پیوست) شامل موارد زیر است:
مراحل کلیدی از تولد تا ۵ سالگی
مهارتهای دریافتی و بیانی در هر سن
تأخیر یا اختلالات رشدی زبان در ۵ تا ۱۰ درصد کودکان پیش دبستانی مشاهده میشود. این مشکلات میتوانند جنبههای مختلفی از رشد زبان شامل:
مهارتهای بیانی (گفتاری)
مهارتهای دریافتی (درک زبان)
یا رشد کلی زبان را تحت تأثیر قرار دهند.
علل اصلی تأخیر زبانی شامل موارد زیر است:
محرومیت اجتماعی
ناهنجاریهای ساختاری دستگاه گفتار
اختلالات حرکتی دهانی یا نوروموتور
مشکلات شنوایی
تأخیرهای شناختی-عصبی
توجه: این مشکلات هرگز به دلایل زیر ایجاد نمیشوند:
تنبلی کودک
صحبت کردن خواهر/برادر بزرگتر به جای کودک
زندگی در محیط دو زبانه
دو قلویی
والدین و مربیان باید به این علائم هشداردهنده توجه کنند:
در سنین مختلف:
عدم تولید صداهای نامفهوم (قان و قون) تا ۹ ماهگی
بیان نکردن اولین کلمات تا ۱۵ ماهگی
استفاده نکردن از کلمات ثابت تا ۱۸ ماهگی
ترکیب نکردن کلمات تا ۲۴ ماهگی
مشکلات گفتاری:
سختی در فهم گفتار کودک توسط والدین در ۲۴ ماهگی
سختی در فهم گفتار کودک توسط غریبهها در ۳۶ ماهگی
رشد کند دایره واژگان
لکنت شدید (بیش از تکرار ساده کلمات)
مشکلات ارتباطی:
احساس ناامیدی کودک از مشکلات ارتباطی
مورد تمسخر قرار گرفتن توسط همسالان
اجتناب از موقعیتهای گفتگو
استفاده نادرست از زبان برای ارتباط
بیان گیجکننده و نامشخص ایدهها
مشکلات یادگیری:
نیاز به نشانههای بصری برای دنبال کردن دستورات
از دست دادن مهارتهای کسب شده
ضعف حافظه در ۵-۶ سالگی (ناتوانی در یادگیری رنگها، اعداد، اشکال)
کاهش آگاهی زبانی در ۵-۶ سالگی (مشکلات در واجشناسی، تجزیه کلمات، دستور زبان)
این اطلاعات به والدین و مربیان کمک میکند تا مشکلات زبانی را زودتر شناسایی و برای ارزیابی تخصصی اقدام کنند. تشخیص به موقع نقش کلیدی در بهبود outcomes دارد.
تشخیص و مداخله به موقع برای کودکان با مشکلات زبانی یا سوادآموزی حیاتی است. این مشکلات به خودی خود بهبود نمییابند و نیاز به ارزیابی فوری دارند.
کودکانی که مشکلات گفتار و زبان آنها پس از ۵ سالگی ادامه مییابد، ممکن است در بزرگسالی نیز با چالشهایی مواجه باشند:
۱. مشکلات نوشتاری:
کودکان با سابقه اختلالات واجی در نوشتن عملکرد ضعیفتری دارند.
اگر اختلال زبان همراه با مشکل واجی باشد، چالشها شدیدتر خواهند بود.
۲. مطالعه طولی ۷۱ کودک:
۵۶٪ که مشکلاتشان تا ۵ سالگی ادامه یافت:
مشکلات زبانی و سوادآموزی پایدار در کودکی و نوجوانی
چالشهای آموزشی مداوم
۴۴٪ که مشکلاتشان تا ۵ سالگی بهبود یافت:
مهارتهای گفتاری بهتر
اما ضعف در سوادآموزی به دلیل مشکلات پردازش واجی باقیمانده
۳. مطالعه ۱۹ ساله:
مشکلات ارتباطی در ۱۲ و ۱۹ سالگی همچنان مشاهده شد.
تنها ۵۰٪ شرکتکنندگان درمان دریافت کرده بودند (عمدتاً در سالهای اولیه).
یافتههای تحقیقات در این زمینه متنوع است:
مطالعه اول:
کودکان با مهارتهای دریافتی ضعیف:
شرایط اقتصادی-اجتماعی نامطلوبتر
مشکلات رفتاری و سازگاری روانی-اجتماعی بیشتر در انتقال به بزرگسالی
مطالعه دوم:
کودکان دیرزبان:
مشکلات رفتاری درونیسازی و برونیسازی بیشتر در ۲ سالگی
اما عدم افزایش خطر مشکلات رفتاری-عاطفی در ۵ تا ۱۷ سالگی
۱. ارجاع فوری به متخصصان (گفتاردرمانگر، روانشناس کودک)
۲. شروع مداخلات درمانی قبل از ۵ سالگی
۳. پیگیری بلندمدت حتی پس از بهبود ظاهری
۴. توجه ویژه به مهارتهای سوادآموزی حتی در کودکان با بهبود گفتار
این یافتهها اهمیت مداخلات زودهنگام و جامع را در مشکلات زبانی کودکان برجسته میسازند.
ادامه دارد ....