در هفتههای اول تولد، نوزادان کنترل کمی روی سر خود دارند. این موضوع کاملاً طبیعی است، زیرا سر نوزاد نسبت به بدنش بزرگ است و عضلات گردن هنوز تکامل نیافتهاند. اما سوال مهم اینجاست: نوزادان از چه زمانی میتوانند سر خود را به تنهایی نگه دارند؟
تولد تا ۱ ماهگی:
سر نوزاد کاملاً نیاز به حمایت دارد
در حالت خوابیده روی شکم، سر را فقط برای چند ثانیه بلند میکند
۲-۳ ماهگی:
در حالت دمر (Tummy Time)، سر را تا ۴۵ درجه بالا میآورد
سینه کمی از زمین جدا میشود
در حالت عمودی (وقتی در آغوش گرفته میشود)، کنترل بهتری دارد
۴ ماهگی به بعد:
کنترل کامل سر در حالتهای مختلف
توانایی چرخاندن سر به طرفین
هشدار: اگر نوزاد تا ۳ ماهگی اصلاً سر را بلند نمیکند، با پزشک مشورت کنید.
از هفته دوم شروع کنید
روزانه ۳-۵ جلسه کوتاه (۱-۲ دقیقه)
به تدریج مدت را افزایش دهید
استفاده از اسباببازیهای رنگی در میدان دید نوزاد
حرکت آهسته اسباببازی برای تشویق به دنبال کردن
در حالت نشسته، نوزاد را به شکم روی ساعد قرار دهید
اجازه دهید سر را برای چند ثانیه بالا نگه دارد
حرکات دورانی بسیار آرام با انگشتان
تقویت جریان خون در عضلات
صحبت کردن با نوزاد از جهات مختلف
استفاده از صداهای جذاب برای تحریک چرخش سر
آیا تفاوتی بین نوزادان پسر و دختر وجود دارد؟
خیر، این مهارت به جنسیت ربطی ندارد.
اگر نوزاد از Tummy Time بدش میآید چه کار کنم؟
با جلسات کوتاهتر شروع کنید
از آینه یا اسباببازیهای جذاب استفاده نمایید
چه زمانی نگران تأخیر در این مهارت باشیم؟
اگر بعد از ۴ ماهگی هنوز کنترل ضعیفی روی سر دارد.
نگه داشتن سر، اولین نقطه عطف حرکتی نوزاد است که معمولاً تا ۳-۴ ماهگی کامل میشود. با تمرینات ساده و ایمن میتوانید به تقویت عضلات گردن کمک کنید.
۱ ماهگی:
توانایی بلند کردن سر برای ۱-۲ ثانیه در حالت دمر
چرخش بسیار کوتاه سر به طرفین
نیاز مداوم به حمایت سر در آغوش
۳ ماهگی:
نگه داشتن سر در زاویه ۴۵ درجه به مدت طولانیتر
جدایش سینه از زمین در حالت Tummy Time
کنترل نسبی سر در حالت نشسته با حمایت
نگه داشتن سر به مدت نامحدود
هماهنگی کامل سر و گردن در حالتهای مختلف
آمادگی برای مهارتهای بعدی مانند نشستن و غلت زدن
استفاده از آینه ایمن نوزاد برای تحریک بصری
افزایش تدریجی زمان تا ۱۵-۲۰ دقیقه روزانه
قرار دادن نوزاد بین پاهای والدین در حالت نشسته
کاهش تدریجی میزان حمایت از پشت
صحبت کردن یا تولید صدا از جهات مختلف
استفاده از جغجغه با صداهای ملایم
حرکت دادن اسباببازیهای پرکنتراست در میدان دید
تمرین tracking به صورت افقی و عمودی
ماساژ ملایم عضلات گردن با روغن مخصوص نوزاد
حرکات دورانی بسیار آرام با انگشتان
قرار دادن نوزاد روی توپ ورزشی مخصوص با حمایت کامل
حرکات ملایم جلو-عقب و طرفین
صورتکهای نمایشی با حالتهای مختلف
آواز خواندن با تغییر جهت صدا
قرار دادن اسباببازیهای نرم زیر بغل نوزاد
تشویق به بلند کردن سر برای دیدن اسباببازی
سن نوزاد | توانایی مورد انتظار | مدت زمان نگهداری سر |
---|---|---|
۱ ماهگی | بلند کردن کوتاه سر | ۱-۲ ثانیه |
۳ ماهگی | زاویه ۴۵ درجه | ۱۰-۱۵ ثانیه |
۶ ماهگی | کنترل کامل | نامحدود |
در صورت مشاهده این موارد به پزشک مراجعه کنید:
عدم توانایی بلند کردن سر تا ۳ ماهگی
افتادگی مداوم سر به یک طرف
گریه مداوم هنگام Tummy Time
سفتی غیرعادی عضلات گردن
خیر، استفاده از روروئک به هیچ وجه توصیه نمیشود و ممکن است خطرناک باشد.
۱-۲ ساعت پس از شیردهی وقتی نوزاد هوشیار ولی آرام است.
نوزادان نارس معمولاً ۲-۴ هفته دیرتر به این نقاط عطف میرسند.
این مهارت یک نقطه عطف رشدی ۰-۳ ماهگی محسوب میشود، یعنی انتظار میرود نوزاد تا ۳ ماهگی بتواند سر خود را به خوبی نگه دارد. البته طبیعی است که در هفتههای اول، نوزاد فقط برای چند ثانیه بتواند سرش را بلند کند و این توانایی به تدریج بهبود یابد.
اگر نوزاد بعد از ۳ ماهگی هنوز:
اصلاً سرش را بلند نمیکند
فقط برای لحظات بسیار کوتاه سرش را نگه میدارد
سرش به یک طرف افتادگی واضح دارد
اگر همراه با این موارد، علائم هشداردهنده دیگری مانند:
گریه مداوم هنگام تمرینات Tummy Time
سفتی غیرعادی عضلات گردن
عدم واکنش به صداها یا تحریکات بصری
افزایش تدریجی زمان Tummy Time
از جلسات ۱-۲ دقیقهای شروع کنید
به مرور به ۱۰-۱۵ دقیقه برسانید
استفاده از تحریکات جذاب
اسباببازیهای پرکنتراست
آینه مخصوص نوزاد
صداهای ملایم و جذاب
تمرینات نشسته با حمایت
قرار دادن نوزاد بین پاهای شما در حالت نشسته
کاهش تدریجی حمایت از پشت
ماساژ ملایم گردن و شانهها
حرکات دورانی بسیار آرام
استفاده از روغن مخصوص نوزاد
تغییر وضعیتهای حمل نوزاد
روش بغل گرفتن به صورت عمودی
تغییر جهت سر در آغوش
مشورت با فیزیوتراپیست کودکان
دریافت تمرینات تخصصی
بررسی احتمال تورتیکولی (کجی گردن)
بررسی الگوی خواب نوزاد
تغییر جهت سر در تخت خواب
استفاده از موقعیتهای مختلف
نکته مهم:
تفاوتهای فردی در رشد نوزادان کاملاً طبیعی است، اما اگر تاخیر در مهارتهای حرکتی همراه با تاخیر در سایر زمینهها (مانند تماس چشمی یا واکنش به صدا) باشد، نیاز به بررسی تخصصی دارد.